KÜRTLERİN İLK ULUSAL ORKESTRASI: ORKESTRAYA HESKÎFÊ’DEN BİR BAŞYAPIT: KEYBANÛ EMEDÎSA Û ŞAHMÎRAN
Mizgin Tahir yönetiminde 45 kişiden oluşan ve Kürtlerin ilk ulusal orkestrası olma özelliğini taşıyan Orkestraya Heskîfê, Urartular dönemine ait Kürt kültürünü yansıtan Destane Şahmeran’dan uyarlanan ezgileri seslendiriyor. Eserleri besteleyen Mizgîn Tahir ve son yıllarda müzikal başarılarıyla dikkat çeken Mehmûd Berazî.
“Tarihsel süreçte insanlar arasındaki barışın sağlanması için kadınların oynadığı rolü ve kadın zihniyetindeki kutsal değerlerin erkek egemen zihniyetiyle örülmesini değerlendiri eleştirmek amacıyla hazırladığımız müzikal projemiz; doğu tarihi ve efsanelerinden yararlanılarak iki farklı zaman yolculuğundan derlediğimiz iki öykü ile, geleneksel halk ezgileri eşliğinde tarihsel süreçteki kadın erkek zihniyetine yolculuk yapıyoruz.
Medya ve Babil arasında bir ittifakın sağlanması için Medyalılar, Medya Kralı Keyakser’in torunu Astiyages’in kızı Emedisa’yı Babil Kralı Neboxız Nasar’a gelin ederler. Bu ittifak Asur kuşatmaısnın da kırılmasını sağlar.
Orkestraya Heskîfê (Hasankeyf Orkestrası)- Keybanû Emedîsa û Şahmîran
Aradan geçen kısa zaman sarfında Emedisa hüzünlenir, ülkesini özler. Babil Kralı onun yanına geldiğinde Emidisa’nın üzgün olduğunu görür ve sebebini sorar; Emidisa der ki ‘’Ben ülkemin yeşil doğasını özledim. Savaş ve kavga bitti ama umut edilen yaşam yaratılmadı.’’ der. Babil Kralı ona dünyada eşi benzeri olmayan bir bahçe yapma sözünü verir. Tarihi Babil Bahçeleri’nin yapılması emrini verir. Kendisine ülkesini andıran bahçeyi yaptırır.
– Şahmiran (Tarira): Babil’in talan edilmesi sırasında kaçırılıp Urartu Kralı Menua’ya hediye edilen bir Babil kızıdır. Kral Menua onu kendi kızı gibi büyütür. Büyüyüp güzelleşen Şahmiran, bir gence aşık olur ve onu her gün görmek ister.
Su yolu sevdiğinin evinden uzak olduğu için kraldan, Van Gölü’nden sevdiğinin evinin önünden geçecek şekilde bir kanal açmasını ister. Şahmiran’nın aşkından habersiz olan Kral, Şahmiran’ın ülke hasretini gidermek için Van Gölü’nden Babil’deki Dicle Nehri’ne benzer bir su kanalı açılması fermanını verir.
Composer: Mizgîn Tahir, Mehmûd Berazî
Maestro: Mizgîn Tahir
Derhenerê Dikê / Sahne Yönetmeni: Ruknettin Gün
Dekor – Cilûberg Sêwir / Dekor ve Kostüm: İsmail Oyur
Sêwira Ronahiyê / Işık Tasarımı: Serdar Geren, Bayram Can
Koreograf: Serhat Kural
Koro / Soprano: Mizgin Yıldırım, Berfin Aktay, Şehriban Güneş (Emidîsa), Derya Devrim Cengiz, Çiçek Tekdemir, Evin Eroğlu
Alto: Bedriya Dikenyol (Şahmîran), Fatoş Bozboğa, Jale Ekinci
Bas: Ronî Erez (Mîrê Medya Keyakser), Şerzad Aslan (Wezîrê Mîr)
Tenor: Mehmet Ali Daşçı, Ceyhun Kolğu, Maruf Kurt, Demhat Acar ( Mîrê Babilê Neboxiz Nesir)
Enstruman
Piyano: Mehmûd Berazî
Contrabas: Xebat Bulut
Çello: Weysi Aydin
Viola: Xoşyar Pêşeng
Keman: Aras Omer, Bilind Shaker, Şervan Taşkıran
Saksafon: Honore Anders Jakob
Flût: Dilgeş Akbal
Kopuz: Welat Kurtar, Soran Paureli Mukri
Translator: Ahmet Şirinoğlu (English), Omer Şahin, Roni Ekinci (Turkish)”